16-20 สิงหาคม 2553

ครับอาทิตย์นะครับเป็นอาไรที่หนักมากๆๆๆครับ เพราะวันจันทร์นะครับต้องเตรียมงานนะครับอาจารย์จะมานิเทศนะครับต้องเตรียมผลงานนะครับให้อาจารย์ดูนะครับและนำเสนอชิ้นงานที่ได้ทามด้วยนะครับ

วันอังคารนะครับอาจารย์มานิตย์ก็ออกนิเทศครับว่าจะมาตอนเช้าแต่พอดีฝนตกหนักมากก็เลยมาตอนบ่ายครับก็ดูงานและก็นำเสนอผลงานตั้งบ่ายโมงเย็นจนถึงสี่โมงเย็นเลยครับ

ครับหลังจากนั้นนะครับก็ต้องรีบจะสถานที่ในการจัดวันวิทยาศาสตร์ได้รับมอบหมายให้จัดซุ้มประชาสัมพันธ์และเทคโนโลยีการศึกษาครับ.........

วันพุธถึงวันศุกร์นะครับนะครับคือวันที่ 18 - 20 นะครับเป็นวันที่งานหนักมากๆๆๆๆๆครับนึกว่าจะไม่รอดสะแล้วต้องดูแลซุ้มนะครับมาจัดซุ้มตั้งแต่ 06.30 - 17.00 นะครับที่ซุ้มนะครับก็มีการจัดเป็นการอ่านข่าวนะครับอัดสดนะครับและออนไลน์ด้วยครับทางเว็บโทรทัศน์เพื่อการศึกษามหาวิทยาลัยราชมงคลอีสน วิทยาเขตกาฬสินธุ์ และต้องไปถ่ายวีดิโอถ่ายภาพนิ่งนะครับทั้งวันหลังจากนั้นนะครับตอนกลางคือก็ต้องมาถ่ายทั้งวีดิโอและภาพนิ่งในการแสดงบนเวทีอีกด้วยนะครับทำแบบนี้เป็นเวลา 3 วันนะครับ เหนื่อยมากๆๆๆแต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดีครับ .....สรุปแล้วก็ถ่ายวีดิโอ 3 วันหมดไป 13 ม้วนครับ ม้วนละ 1 ชั่วโมงภาพนิ่งนะครับรวมไปแล้วก็ถ่ายหมดไปประมาณ 12 GB ครับมันมากเลย

ครับ....สนุกด้วยครับ......

สนุกมากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆครับ...............ได้ประสบการณ์ในการจัดงานแบบนี้ด้วยครับ..............

9-11 สิงหาคม 2553

ครับในอาทิตย์นี้นะครับงานก็เยอะพอสมควรนะครับแต่ก็ต้องทามตามหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ วันจันทร์นะครับก็ต้องมานั่งลงเสียงวีดิทัศน์แนะนำมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตกาฬสินธุ์ นะครับและก็ตัดต่อวีดิทัศน์ให้เป็นรูปเป็นร่างนะครับในส่วนไหนที่ััยังขาดไปก็ต้องไปถ่ายซ่อมในจุดนั้นนะครับส่วนวันอังคารนะครับก็ต้องไปถ่ายซ่อมครับในส่วนที่ภาพนั้นใช้งานไม่ได้นะครับ และวันพุธนะครับเป็นงานใหญ่เลยครับเป็นการจัดพิธีงานวันแม่ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานวิทยาเขตกาฬสินธุ์ครับ ต้องรับหน้าที่ทั้งถ่ายภาพนิ่ง และวีดิโอครับเพราะเพื่อนอีก 2 คนทั้งไปถ่ายอีที่หนึ่งในจังหวัดกาฬสินธุ์ครับ มีพิธีหลายอย่างนะครับ ตักบาตร พิธีวันแม่พระอัสสัมชัญ พิธีถวายพระพรสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ และ กิจกรรมรำลึกพระคุณแม่ ปลูกต้นไม้เพื่อแม่ ครับ

รักแม่มากครับ...........................

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่หาใดเทียบ มิอาจเปรียบแม้ภูผาชลาสินธุ์

น้ำนมที่กลั่นให้ลูกได้ดื่มกิน ลูกถวิลถึงคุณค่าว่าอนันต์

แม่เหน็ดเหนื่อยเริ่มแต่แม่ตั้งท้อง เฝ้าประคองทั้งดวงใจไม่เหหัน

ทำทุกอย่างเพื่อลูกยาสารพัน แม้คืนวันผันผ่านนานนับปี

ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ได้เรียนรู้ แม่เฝ้าดูอยู่ข้างกายไม่หน่ายหนี

อยากเห็นลูกสุขสบายในชีวี เป็นคนดีที่สังคมนั้นชมเชย

เหงื่อท่วมกายไม่เคยท้อแม้อ่อนล้า หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินแม่เมินเฉย

ลูกซาบซึ้งในบุญคุณมิลืมเลย ขอชดเชยแทนทดจนหมดใจ…..